Шариғаттық құқық Энциклопедиясынан былай деп келді:
في ” موسوعة الفقهية “ ١٨٤/٣٤ : « كيفية وضع الكتب فوق بعضها : ذكر الحنفية كيفية ترتيب الكتب من حيث الأولوية عند وضعها فوق بعضها
«Қандай үлгіде кітаптар бірінен соң бірі қойылады?
Ханафилік ғалымдар «Әд-Дуррул-Мухтар уә Хашийату ибн’ и `Абидин», (119/1) кітабында, кітаптар қандай ретпен қойылатынын ескертті, яғни – алғашқы басымдылық жоспарда: қай кітаптың үстіне қайсысын қою керек?»
فقالوا : توضع كتب النحو واللغة أولا ، ثم كتب تعبير الرؤيا ككتب ابن سيرين وابن شاهين لأفضليته ، لكونه تفسيرا لما هو جزء من ستة وأربعين جزءا من النبوة وهو الرؤيا ، ثم كتب الكلام ، ثم كتب الفقه ؛ لأن معظم أدلته من الكتاب والسنة ، فيكثر فيه الآيات والأحاديث ، بخلاف علم الكلام ، فإن ذلك خاص بالسمعيات منه فقط ، ثم كتب الأخبار والمواعظ ، ثم التفسير ، ثم المصحف فوق الجميع »
«Сонымен, олар былай деп айтты: бірінші кезекте грамматикалық және тілдік кітаптар қойылады. Одан кейін – түс жору кітаптары, – Ибн Си́ри́н және Ибн Ша́хи́ннің кітаптары сияқты; олардың жалпылама артықшылығына және олардың өзіндік мәніне қарай, қырық алты бөлімдік жорудан тұратын-түстер жинағы.
Кейін, кәләм (ақида) кітаптары қойылады, одан кейін – фи́қһ кітаптары; көптеген дәлелдерге негізделе, фиқһ ілімі Құран мен Сүнеттен тұрады, олардың құрамына көптеген аяттар мен хадистер кіреді, бұлардың кәләм ілімінен айырмашылығы, тек бөлім жоспарының «сам`иғат» (естірту) бөлігінде.
Кейін, хадистер сосын насихаттар кітабы. Кейін тәпсір кітабы [Құранның түсіндірмесі], одан кейін, бұлардың (ең) үстіне – Құран (Му́схафы) тұрады!».
[Дереккөз: «Әл-Мавсу`атул-Фикхи́ййа Әл-Кува́йтиййа», 184/34.]
